دوستان جاهل

^{یکی از معضلاتی که امروز جامعه  شیعی با آن دست به گریبان است ، دوستان جاهل است که از داخل تیشه به ریشه تشیع می زنند . آنان با علم  کردن برائت و سوء تفسیر برائت به فحش و دشنام به کسانی می پردازند که از مقدسات اکثریت مسلمانان به حساب می آیند . آنان با این کار خود هم از یکطرف  شیعیان را افرادی  بد زبان و فحاش معرفی می کنند و چهره تشیع را با این کار جاهلانه خود زشت جلوه می دهند که ببینید تشیع این است که به پیروان خود جز فحش چیزی نمی آموزد و از سوی دیگر  جاهلان و مغرضان طرف مقابل را وادار می  کنند بخاطر افرادی که دوست شان دارند ، دست به جنایت بزنند و مسلمان کشی  به راه بیندازند.}

     ^{اکنون ببینیم این عمل  که برخی تحت لوای برائت انجام می دهند تا چه حد مشروع است و با آموزه های ائمه (ع) سازگاری دارد :}

^{در جنگ صفین حجر بن عدی و عمرو بن حمق خزاعی بیرون آمدند و به اظهار تنفر و لعنت بر  شامیان پرداختند . علی (ع)  به ایشان پیام فرستاد : از آنچه در باره شما گزارش می دهند دست بکشید و نزد من بیایید . (چون آن دو آمدند ) گفتند : ای امیر مومنان مگر حق با ما نیست ؟ فرمود : چرا [گفتند : آیا آنان بر باطل نیستند ؟ فرمود : چرا ] گفتند : پس از چه رو ما را از دشنام گویی به آنان بازداشتی ؟ فرمود  : " کرهت لکم  ان تکونوا لعانین شتامین  "  برشما روا ندانستم که نفرینگر و دشنامگو باشید.[1]}

      ^{عن ابراهیم بن ابی  محمود قال : قلت للرضا (ع) : یابن رسول الله (ص) ان عندنا اخبارا فی فضائل امیر المومنین (ع) و فضلکم اهل البیت و هی من روایه مخالفیکم و لا نعرف مثلها عنکم  افندین بها ؟}

^{... ثم قال الرضا (ع) یابن ابی محمود : ان مخالفیننا وضعوا اخبارا فی فضائلنا و جعلوها علی ثلاثه اقسام : احدها الغلو ، ثانیها التقصیر فی امرنا ، ثالثها ، التصریح بمثالب اعدائنا . فاذا سمع الناس الغلو فینا کفروا شیعتنا و نسبوهم الی القول بربوبیتنا و اذا سمعوا التقصیر اعتقدوه فینا و اذا سمعوا مثالب اعدائنا باسمائهم ثلبونا باسمائنا و قد قال الله عز و جل : و لا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله  عدوا بغیر علم .[2]}

            ^{ابراهیم بن ابی محمود می گوید : من به امام رضا (ع) گفتم : یا بن رسول الله (ص) نزد ما اخباری از فضایل امام علی (ع) هست که از مخالفان شما شنیده ایم و مانند آن را از شما نشنیده ایم آیا به آن معتقد گردیم  . امام (ع) فرمود : ای پسر ابی محمود ! مخالفان ما درشان ما سه نوع خبر جعل کرده اند: یکی اخبار غلو ، دوم اخبار تقصیر در کار ما ، سوم اخباری که تصریح دارند به بدگویی و دشنام دشمنان ما .}

^{تا هرگاه مردم اخبار غلو را بشنوند ، شیعیان ما را تکفیر کنند که این ها قایل بربوبیت امامان خود هستند و هرگاه  اخبار تقصیر را بشنوند به آن معتقد گردند (که آری امامان شیعه همین قسم اند) و هرگاه  اخباری که  زشتی و بدگویی دشمنان ما را می کند با ذکر اسامی آن ها ، به بدگویی علیه ما بپردازند . در حالیکه خداوند فرموده : " و لا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله " [3]}

         ^{به امام صادق (ع) عرض کردند :‌}

        ^{قیل له : انا نری فی المسجد رجلا یعلن  بسب اعدائکم و یسبهم . فقال :‌ ماله ؟ لعنه الله تعرض بنا . قال الله "‌ ولا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدوا بغیر علم "}

     ^{ما در مسجد  مردی را دیدیم که آشکارا به دشمنان شما دشنام می داد و آن ها را لعن می کرد . حضرت فرمود : چه کار می کند ؟ خدا لعنتش کند . او ما را در معرض فحش و دشنام قرار می دهد .}

       ^{با این حساب اگر کسانی به اصطلاح برائت به آن شکل می پردازند و به لعن و سب برخی افراد می پردازند ، مشمول " ماله لعنه الله تعرض بنا " خواهد بود .}

وعن خیثمة ، قال : ? دخلت على أبی جعفر (علیه السلام) أُودّعه ، فقال : یا خیثمة ! أبلغ مَن ترى من موالینا السلام ، وأوصهم بتقوى الله العظیم ، وأنْ یعود غنیّهم على فقیرهم ، وقویّهم على ضعیفهم ، وأنْ یشهد حیّهم جنازة میّتهم ، وأنْ یتلاقوا فی بیوتهم ; فإنّ لقاء بعضهم بعضاً إحیاء لأمرنا ، رحم الله عبداً أحیا أمرنا.

یا خیثمة ! أبلغ موالینا أنّا لا نغنی عنهم من الله شیئاً ، إلاّ بعمل ، وأنّهم لن ینالوا ولایتنا إلاّ بالورع ، وأنّ أشدّ الناس حسرة یوم القیامة مَن وصف عدلاً ثمّ خالفه إلى غیره ? ⁽¹⁾.
   

خیثمه که ازیاران امام باقر وامام صادق(ع) بود می گوید : نزد امام باقر(ع) رفتم تا با آن حضرت وداع کنم ، حضرت به من فرمود : ای خیثمه دوست دارانم را ? وقتی دیدی ? از جانب من سلام برسان و آنها را به تقوای خداوند بزرگ  توصیه کن و اینکه : افراد ثروتمند شان از فقیر و قوی شان از ضعیف دستگیری کنند و به تشییع جنازه اموات خود حاضر شوند , همدیگر را درخانه های شان ملاقات کنند ؛ چرا که دیدار آن ها با همدیگر امر ما را احیا می کند.

ای خیثمه ! به دوستداران ما بگو :  ما نمی توانیم جز با عمل آنها نزد خدا برای آنها کاری انجام بدهیم و  آنان جز با پارسایی نمی توانند به ولایت ما برسند. بدانید که در روز قیامت آنکه از همه بیشتر حسرت می خورندکسی است که عدل را توصیف کند اما خود مخالف عدالت عمل کند